فجازی زده

سلام 
دنیای مجازی می تونه با همین یه کلمه برامون شروع شده باشه
با یه حالا بذار ببینم چی هست
با یه بذار از تنهایی در بیام
با یه همه اونجان
با یه...
دنیای مجازی که اولش به یه نخ دادن جذبمون کرد و حالا هر کدوممون یه روزایی داشتیم که طناب میداد و انگار نه انگار

تو این روزای خسته و گرفته و بی حوصله قرنطینه که هر کدوممون با چاره و بی چاره بهش پناه آوردیم

هر کسی می خواد دیده بشه شنیده بشه درک بشه 

و من اینجام که بگم تو این لحظه تمامش داره حالم رو بهم میزنه
از اون دنیای بلا نسبت خر تو خر
جایی که اگه یبار حرفتو بشنون باید تمام عمر حرفسونو بشنوی
نه اینکه غلط باشه ها نه
فقط منِ امروزی احتمالا گنجایش اون حجم بده بستون رو ندارم
و تهش میشه فرار به سمت تنهایی
شایدم دوراهی بین تنهایی و همیشه بودن

دوراهی ای که گاهی دلت می خواد سرتو بکوبی به دیوار ولی حیرونش نباشی
شاید باید مثل این ضد فضای مجازیا بگم
فضای مجازی الهی خدا نابودت کنه که کاش هیچوقت نبودی
اونوقت شاید دنیا این شکلی نبود

منِ مجازی زده اینجام
چون هرکجای دیگه رد یه آشنا توش هست
همون آشناهایی که میون دوراهیشون گیر کردم

تهش کدوم مسیرو میرم نمی دونم

ولی کاش برمیگشتیم به دوره ای که این دوراهی معنایی نداشت
شاید اون وقت دلامون نزدیک تر بود

نه؟